[...] como pode ser esta distancia,
como entender este cantil que inventaches
ó que asomo incrédulo e minúsculo na cima;
sei que se salto ó desafio,
se me enfrento á caída vertical coa que me tentas
deixarei pegada sobre as ondas,
máis tan fráxil que os segundos a castiguen
coa monotonía infranqueable das escumas [...]
